Hartverscheurend: in Nederland leven meer dan 700.000 oudere mensen die zich eenzaam voelen. Stichting Met je hart geeft om die eenzame ouderen en laat ze weer genieten. Door terugkerende ontmoetingen met andere ouderen te organiseren in restaurants. Tijdens een lunchdate met directeur Aimée Romme vertelt Maria (92) hoeveel deze uitjes voor haar betekenen. “Ik kijk er altijd zó naar uit!”
Met je hart verbindt thuiswonende ouderen die zich eenzaam voelen. De stichting brengt elke maand dezelfde groep mensen uit de buurt bij elkaar aan een stamtafel in een restaurant. Samen eten verbindt, ontmoetingen worden nieuwe vriendschappen. Met je hart startte in 2012 in Utrecht en is nu dankzij donateurs en 1200 vrijwilligers actief in 48 gemeenten. Sinds de oprichting maakte de stichting al voor bijna 6000 ouderen de laatste jaren van hun leven een stuk fijner.
Aimée: “We werken intensief samen met zorg- en welzijnsprofessionals: zo bereiken we de onzichtbare ouderen die zelfstandig wonen en zich eenzaam voelen. Aan ouderen geen gebrek, daarom zoeken we nog veel meer vrijwilligers. Het is niet alleen ontzettend leuk en dankbaar om te doen, het kan ook flexibel op momenten die je goed uitkomen. Je doet zelf ook gezellige contacten op, hoort mooie verhalen én je gaat lekker uit eten. Als dit je aanspreekt en je hebt af en toe wat uurtjes over: je bent van harte welkom.”
Van 1 november tot half december zijn de EET met je hart weken. Tijdens deze jaarlijkse campagne vragen ruim 500 deelnemende restaurants hun gasten om een vrijwillige bijdrage van 1 euro extra op de rekening. Van de opbrengsten nodigt Met je hart ouderen uit in de plaatselijke horeca, zodat ze in gezelschap kunnen genieten. Want samen eten verveelt nooit.
“Gisteren had ik nog een etentje aan de stamtafel en vandaag ben ik met Aimée op pad. Ik heb helemaal geen tijd om me eenzaam te voelen”, grapt Maria. Eerst lag eenzaamheid wel op de loer. Haar man overleed twintig jaar geleden aan ALS, Maria verzorgde hem liefdevol zelf tot het einde. Van haar vier kinderen wonen er drie in het buitenland (Spanje, Curaçao en Nieuw-Zeeland, “we FaceTimen wel dagelijks”) en zij mag niet meer vliegen. Ze komt ‘uit een nest van veertien’ en heeft alleen nog haar jongste zusje van 74 over. Maria woont zelfstandig in redelijk goede gezondheid, kookt elke dag, maar is zonder hulp niet meer zo mobiel. Twee weken voor de lunchdate kreeg ze een herseninfarct. “Maar daar merk ik gelukkig niks meer van. Ik ga gewoon overal naar toe als ik word uitgenodigd, ik vind dat veel te gezellig.”
Aimée: “Maria is een hele gewenste gesprekspartner aan de stamtafel. Ze kan goed luisteren, is sociaal en laat iedereen in zijn waarde. Bovendien zit ze vol levenswijsheden. Daarnet nog …”
Maria: “Bedoel je: ‘verander wat je niet kunt aanvaarden of aanvaard wat je niet kunt veranderen’? Zo is het. Ik wil niet eenzaam zijn, dus sta ik open voor alle gezelligheid die me wordt aangeboden. Naar de etentjes met ‘ons clubje’ kijk ik altijd erg uit. We praten gezellig en hebben steun aan elkaar. Als iemand er niet bij kan zijn, missen we diegene ook. Mijn wereld is groter geworden door de ontmoetingen via Met je hart. Ik vind dat onvoorstelbaar prachtig.”
Aimée: “Wij zorgen voor nieuwe contacten, een groter netwerk zodat je een beroep op iemand kunt doen. Erbij horen, gemist worden, ertoe doen betekent veel voor ouderen. Maria is wel een schoolvoorbeeld van hoe je er sociaal het beste van maakt op hoge leeftijd. Aan haar vroegere vrijwilligerswerk heeft ze jongere vriendinnen overgehouden. Voor de stichting breit ze rood-wit-gele Oeteldonkse sjaals.”
Maria: “Zo draag ik ook bij aan de uitjes. Ik verveel me nooit. Ik laat me graag verrassen en beleef leuke dingen waar ik warme herinneringen aan bewaar.”
Aimée: “Dat is toch fantastisch? Daar doen we het voor!”
