Op haar 19e rolde ze de horeca in, waar ze van een bijbaantje als runner opklom tot fulltime shiftleader bij restaurant Wollebrand in Naaldwijk. Het ging haar goed af. Van kinderfeestjes tot grote bedrijfsfeesten van 200 man: niets was te gek. Ze werd zelfs persoonlijk gevraagd om bruiloften te begeleiden.
Beau van der Laan (23) was dol op het werk. Totdat haar vader ziek werd. Een heftige periode, vol emoties en extremen. Hij werd opgenomen in het Antoni van Leeuwenhoek ziekenhuis. Toen ze zag hoe liefdevol hij werd behandeld veranderde er iets in haar.
“Terugkijkend was die periode natuurlijk heel vreemd, maar ook heel prettig. En dat laatste heeft alles te maken met de zorgmedewerkers.”
Ze zag welke voldoening de zorg kan geven en wist: dit is wat ik wil, wat ik mezelf later zie doen. De overstap van horeca naar zorg was dan ook snel gemaakt. Ze startte een 4-jarige opleiding verpleegkunde aan de Hogeschool Rotterdam. Inmiddels rondt ze haar tweede schooljaar af.
De horeca en zorg hebben voor haar veel raakvlakken. “Het is een combinatie van ergens goed in zijn en iets doen wat voor je is weggelegd. Iets willen betekenen voor mensen zonder er iets voor terug te krijgen. Mensen op hun gemak laten voelen, hen ondersteunen en meeleven. Oók op de moeilijke, emotionele momenten – als ze niet meer beter worden bijvoorbeeld. Zelfs dan kan je de situatie nog zo fijn mogelijk voor ze maken.”
Een echte vertrouwensband opbouwen, dat is waar het Beau om gaat. Zelf kent ze die kant maar al te goed. Toen haar vader overleed stond ze aan die zijde. “Ik weet hoe het voelt, en kan dus oprecht en eerlijk medeleven tonen. Ik denk dat mensen dat alleen maar kunnen waarderen.”
Vanaf volgende maand start ze met vaccineren bij de GGD. Een bijzondere ‘once in a lifetime’ kans waar ze erg trots op is. Ze ziet de toekomst positief in. Haar doel? “Oncologie verpleegkundige worden lijkt me heel mooi. En werken in het Antoni van Leeuwenhoek ziekenhuis zou natuurlijk de ultieme droom zijn.”
